Visuele verwerking tijdens het herstel van vegetatieve toestand naar bewustzijn: vergelijking van gedragsindices met hersenreacties.
Wijnen, V.J.M., Eilander, H.J., de Gelder, B., & van Boxtel, G.J.
Abstract
Achtergrond
Auditieve stimulatie wordt vaak gebruikt om reacties op te roepen bij niet-reagerende patiënten die ernstig hersenletsel hebben opgelopen. Om visuele reacties te onderzoeken, onderzochten we visuele evoked potentials (VEP's) en gedragsreacties op visuele stimuli bij vegetatieve patiënten tijdens herstel naar bewustzijn.
Methoden
Gedragsreacties op visuele stimuli (visuele lokalisatie, begrip van geschreven commando's en objectmanipulatie) en flits-VEP's werden herhaaldelijk onderzocht bij elf vegetatieve patiënten om de twee weken gedurende een gemiddelde periode van 2,6 maanden, en de VEP's van patiënten werden vergeleken met een gezonde controlegroep. De langetermijnuitkomst van de patiënten werd 2-3 jaar later beoordeeld.
Resultaten
Visuele responsscores stegen tijdens herstel naar bewustzijn voor alle schalen: visuele lokalisatie, begrip van geschreven commando's en objectmanipulatie. VEP-amplitudes waren kleiner en de latenties waren langer in de patiëntengroep in vergelijking met de controles. De kenmerken van VEPs bij de eerste meting waren gerelateerd aan de langetermijnuitkomst tot drie jaar na het letsel.
Conclusies
Onze bevindingen tonen de verbetering van de visuele respons met herstel van de vegetatieve toestand naar het bewustzijn. Elementaire visuele verwerking is aanwezig, maar volgens VEP-antwoorden slechter in vegetatieve en minimaal bewuste toestand dan in gezonde controles, en blijft slechter wanneer patiënten weer bij bewustzijn komen. Initiële VEP's zijn echter gerelateerd aan de uitkomst op lange termijn.
Zoekwoorden
Hersenletsel, Vegetatieve toestand, Niet-reagerend waakzaamheidssyndroom, Minimaal bewuste toestand, Bewustzijn, Visueel opgeroepen potentieel