Over de pathofysiologie en behandeling van akinetisch mutisme.
Arnts H, van Erp W.S., Lavrijsen J.C.M., van Gaal S., Groenewegen H.J., & van den Munckhof, P.
Abstract
Akinetisch mutisme (AM) is een zeldzame neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een intact bewustzijnsniveau en sensomotorische capaciteit, maar met een gelijktijdige afname van doelgericht gedrag en emoties. Patiënten bevinden zich in een wakkere staat van diepe apathie, schijnbaar onverschillig voor pijn, dorst of honger. Het vertegenwoordigt het uiteinde binnen het spectrum van stoornissen van verminderde motivatie.
In de afgelopen jaren is er meer bekend geworden over de functionele rollen van neurocircuits en neurotransmitters die verband houden met menselijk motiverend gedrag. Meer specifiek is er een toenemende hoeveelheid gedragsbewijs dat specifieke schade van de functionele frontale-subcorticale organisatie koppelt aan het optreden van duidelijke neurologische tekorten. In deze review combineren we bewijs uit laesiestudies en neurofysiologisch bewijs bij dieren, beeldvormende studies bij mensen en klinisch onderzoek bij patiënten met AM om een integratieve theorie van de pathofysiologie ervan te vormen.
Bovendien worden de specifieke farmacologische interventies die zijn gebruikt om AM te behandelen en hun beweegredenen beoordeeld, waardoor een uitgebreid overzicht wordt geboden voor gebruik in de klinische praktijk.
Zoekwoorden
Akinetisch mutisme, Frontaal-subcorticale neurocircuits, Gedrag, Stoornissen van verminderde motivatie