Maak kennis met Ment Gillissen - onafhankelijke voorzitter vereniging LBS
19 januari 2023Welkom Ment! Super leuk dat je onlangs bent gestart als onafhankelijk voorzitter vereniging LBS. Vertel eens iets over je achtergrond?
Inmiddels ben ik nu zo’n zeven jaar gepensioneerd. Van origine ben ik opgeleid als sociaal werker. Na vier jaar in het welzijnswerk voor ouderen te hebben gewerkt, kwam de journalistiek in beeld. Zo ben ik actief geweest als (hoofd)redacteur bij vakbladen in zorg en welzijn en als hoofd redactie van het ledenblad AANEEN van de vakbond ABVAKABO-FNV.
Daarna heb ik een switch gemaakt naar managementfuncties binnen ABVAKABO FNV. Vervolgens heb ik nog een aantal managementfuncties gehad bij de Reumapatiëntenbond en bij PGOsupport, een ondersteuningsorganisatie voor ongeveer 200 patiëntenorganisaties.
Inmiddels staat de teller op 72 jaar, ben ik vader van drie kinderen en is het eerste kleinkind op komst.
Ment Gillissen
Daarnaast ben ik sinds mijn pensionering gaan drummen, ik speel nu in een band (Retyred), fiets veel en ben als vrijwilliger nu onafhankelijk lid van een centrale cliëntenraad van een groep Haarlemse woon-zorgvoorzieningen en onafhankelijk voorzitter van een medezeggenschapsplatform van patiënten die lijden onder de langdurige gevolgen van q-koorts- of covidbesmettingen.
Waarom spreekt deze functie binnen EENnacoma je aan?
Als eerste dit: een langdurige bewustzijnsstoornis is een ingrijpende en emotionele aandoening. Voor degene die het treft, voor de naasten en ook voor de zorgverleners die mensen met de stoornis begeleiden en verzorgen. Als ik voor een van de betrokkenen iets van belang zou kunnen doen, is mijn bemoeienis niet voor niets geweest. Daar zit de kern van mijn motivatie.
Verder spreekt de functie van onafhankelijk voorzitter van de doelgroepvereniging LSB mij aan omdat de voorzittersrol mij past. Sterker nog: ik word daar gelukkig van. En wel omdat ik graag mede vormgeef aan samenwerkingsprojecten van organisaties ten behoeve van mensen met aandoeningen. Daarbij staat bij mij de patiënt, centraal en zal ik bij herhaling de vraag stellen: mooi al die nota’s, al die beleidsvoornemens, maar wat schiet de patiënt, naaste of zorgverlener er mee op?
Waarbij ik me heel goed realiseer dat de vraag gemakkelijk gesteld is en de praktijk weerbarstig en ingewikkeld. Maar als we die focus gezamenlijk behouden en elkaar helpen de voorgenomen doelen te behalen, met respect voor ieders rol, komen we er wel.
Waar kijk je het meeste naar uit?
Ik heb er superveel zin in om de wereld binnen en rond EENnacoma beter te leren kennen en de kansen die de vereniging, die klein en praktisch moet zijn, biedt ten volle te gaan benutten!